Traditioneel - modern - exclusiefDe deels monumentale "Rosenburg" in het magische dal van Linz werd door de huidige eigenaren gemoderniseerd en omgebouwd tot 3 grote wooneenheden. Twee van deze wooneenheden bevinden zich in het historische deel van dit unieke pand - de derde wooneenheid is gebouwd in de stijl van een moderne gezinswoning Overtuig uzelf van deze bijzondere woning en neem contact met ons op voor meer informatie en een bezichtigingsafspraak om kennis te maken met de vele details.
- Land en stad / plaats:
- Oostenrijk
- Linz
- Postcode: 4020
- Soort object: Speciaal vastgoed
- Categorieën: Kasteel / burcht
- Prijs:
- EUR 4.200.000
- (CHF 4.073.383)
- (CZK 106.121.551)
- (GBP 3.615.591)
- (HRK 31.678.739)
- (HUF 1.655.988.705)
- (JPY 691.851.737)
- (NOK 49.331.822)
- (RUB 420.152.964)
- (SEK 48.922.133)
- (TRY 145.806.373)
- (USD 4.474.298)
- Object ID: 8328
object beschrijving
Traditioneel - modern - exclusief
De deels beschermde "Rosenburg" in de magische vallei van Linz werd door de huidige eigenaren gemoderniseerd en verbouwd tot 3 grote wooneenheden.
Twee van deze wooneenheden bevinden zich in het historische deel van dit unieke pand, de derde is gebouwd in de stijl van een moderne gezinswoning.
Interessant:
Kasteelappartement I: 1 + 2 bovenverdieping, ca. 326 m²
Kasteelappartement II: 3 + 4 verdieping, ca. 155 m²
Vrijstaande woning: nieuwbouw, ca. 207 m²
Dienstbodenwoning: uitbreiding voorbereid, ca. 41 m²
Hoofdgebouw grotendeels passend bij de leeftijd met lift
Begane grond: grenenhouten kamer met wijnkelder
Begane grond: kantoor met aparte ingang vanaf de binnenplaats
Begane grond: wellnessruimte voorbereid
Gebouwinstallaties bijna volledig vernieuwd tussen 2006 - 2009
Zonnestelsel voor verwarming en warm water
Eigen park (tuin) ca. 1.600 m²
Kasteelhof ca. 370 m²
enzovoorts...
Overtuig uzelf van deze bijzondere woning en neem contact met ons op voor meer informatie en een bezichtigingsafspraak om kennis te maken met de vele details.
Over de geschiedenis van het pand:
Milieugebouw gelegen op de overgang van het historisme naar de lokale kunstbeweging, dat typologisch tussen het "kasteel" en de burgerlijke villabouw van die tijd staat. De faciliteit bevindt zich in grotendeels vlak terrein, hard op de steile helling naar de Donau op de minder uitgesproken top van het Kletzengütlwald en is te bereiken via een kronkelige toegangsweg, waarvan een deel uit de rots is gehouwen, vanuit de magische vallei .
Drie verdiepingen tellend hoofdgebouw met een rechthoekige plattegrond en puntdak, waaraan een vier verdiepingen tellende, vierkante toren met een tentdak in een stompe hoek is bevestigd, waardoor het effect van een wigtoren ontstaat. Op de zuidelijke hoek is er een erker op consoles op de bovenste verdieping. Het hele gebouw is zorgvuldig uitgevoerd in breuksteenmetselwerk van het aangrenzende graniet, onregelmatig verdeelde raam- en deuropeningen, waarvan de verschillende vormen een "volgroeide staat" zouden moeten suggereren.
Verhaal
In 1908 verwierf de toenmalige gemeentedirecteur van de stad Linz, Edward Schiller, het Kletzengütlwald aan de ingang van de magische vallei als bouwgrond voor de bouw van een landhuis op een twintig meter hoge klif boven de Donau. Hij wilde een "model maken van een vroegmiddeleeuwse woning voor een kleine edelman die meer diende als woonplaats dan voor militaire doeleinden".
Schiller ontwierp alle plannen en detailtekeningen zelf, de architecten Wilhelm Fabigan en Carl Feichtinger voerden alleen de bouw uit. Onderdelen van gesloopte Linz-huizen werden op verschillende manieren gebruikt en Edward Schiller hechtte bijzonder belang aan hun collectie: van de huizen op Hauptplatz 14, Hofgasse 2 en 4 werden in de kelder zes stenen deurkozijnen met verschillende profielen geïnstalleerd, evenals delen van de huizen op Hauptplatz 13 en 11.
In 1920 moest Edward Schiller het pand om economische redenen verkopen.Na verschillende eigendomswisselingen werd het in 1946 omgebouwd tot een school voor de vakbond van gemeenteambtenaren en uiteindelijk weer in particulier bezit.
Bron: Oostenrijkse kunsttopografie, deel LV De profane architecturale en artistieke monumenten van de stad Linz, III. Deel. Uitgegeven door de Federale Monumentendienst, Dienst Inventarisatie en Monumentenonderzoek.
Wikipedia-invoer:
De Rosenburg in Linz is een kasteel gebouwd in 1908/09 door Edward Schiller in historistische stijl, afkomstig van de Donau bij de ingang van de magische vallei. De naam Rosenburg is afgeleid van de lievelingsbloem van de bouwvrouw.
Het terrein waarop de Rosenburg werd gebouwd was het zogenaamde Kletzengütlwald . Het werd in 1908 overgenomen door Edward Schiller, een advocaat uit de stad Linz. Het gebouw van de Rosenburg werd vervolgens gebouwd op een 20 m hoge rots in historistische stijl. Het idee was om het gebouw op te richten naar het model van een vroegmiddeleeuwse militaire zetel. Daarnaast vond de opdrachtgever het belangrijk dat de muren werden opgetrokken uit ter plekke gebroken steen, dat het schuine dak van hier gekapt hout was en dat de bijbehorende deur- en raamkozijnen van lokaal materiaal werden gemaakt. Daarnaast architectonische delen en puin (laatgotische raam- en deurstijlen, balken uit de 17eEeuw, toegangsportaal naar de poorttoren, consoles, trappen) en ingebouwd in het gebouw. Andere onderdelen werden verworven via de antiekhandel (stenen fontein grander, deursloten, renaissance muurfontein).
In de grote woonkamer, de zogenaamde Nibelungenhalle, hangt een foto van de schilder Maximilian Liebenwein, die de huwelijksscène van de koningszoon Giselher met de dochter Dietlinde van markgraaf Rüdiger von Pöchlarn uit het Nibelungenlied weergeeft in aanwezigheid van zijn vrouw Gotlinde.
Het huis moest in 1920 om financiële redenen worden verkocht. De eerste opvolger in het bezit was de Salurner-wijnhandelaar Johann Khol, die door zijn vrouw met een jachtgeweer werd neergeschoten. Toen kwamen Robert en Maria Reschner, wier huwelijk al snel op de klippen liep toen ze het kasteel kochten. Maria Reschner slaagde er echter in het recht te verkrijgen om in het kasteel te wonen; ze stierf op eerste kerstdag 1942 samen met haar tweede echtgenoot, prins Albrecht von Schaumburg-Lippe, naar verluidt door het inademen van rook, hoewel een dubbele zelfmoord waarschijnlijker is. De zoon Felix Reschner, die later eigenaar van het bedrijf was, stierf in 1943 met een onbeveiligd pistool. Zijn vader Robert volgde hem in bezit op. Felix Reschner had echter een huur- en voorverkoopovereenkomst gesloten met de stad Linz. Zo werd in 1947 een vakbondsschool ingericht in het gebouw van de vakbond van gemeenteambtenaren
